محققان دانشگاه کورک ایرلند در مطالعه خود به بررسی رابطه بین باکتری‌های روده و مولکول‌های زیستی موسوم به miRNA در مغز پرداختند. این نتایج روی موش‌ها نشان داد تعداد زیادی از miRNAها در بدن موش‌های بدون باکتری تغییر کرده‌اند.
این موش‌ها که در محیط‌های بدون میکروب رشد کردند، به طور معمول اضطراب غیرطبیعی، نقص در اجتماعی بودن و شناخت و رفتارهای مشابه افسردگی را نشان دادند.
دکتر جرارد کلارک، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید:«ثابت شده است که میکروب‌های روده بر miRNA در آمیگدال و قشر پرفرانتال مغز تاثیر می گذارند. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که ممکن است، این miRNA ها بر فرایندهای فیزیولوژیکی که پایه ای برای عملکرد سیستم عصبی مرکزی در مناطق مغزی هستند، مانند آمیگدال و قشر پیشانی، که به شدت در اضطراب و افسردگی دخالت دارند نیز تاثیر گذارند.
miRNA، توالی کوتاه نوکلئوتیدی است (بلوک های ساختاری DNA و (RNAکه بر تجلی ژن‌ها تاثیر می گذارد. اعتقاد بر این اختلال در تنظیم یا عملکرد miRNA یک عامل اصلی اختلال روانپزشکی مرتبط با استرس، بیماری های اعصاب مانند ام‌اس و پارکینسون و اختلالات جنسی است.
نتایج این تحقیق در حال حاضر روی موش‌ها موفقیت آمیز بوده است، اما تبدیل شدن آن به روشی درمانی برای درمان بیماری‌های روانی و اعصاب همچنان نیاز به مطالعه دارد.
