تیتر اول : عروس بلاروسی بوشهری ها که تنها نماینده بانوان دوومیدانی کار ایران در المپیک ۲۰۱۶ معتقد است، شانسی برای کسب مدال در ریو ندارد و صرفا به دنبال ثبت رکورد جدیدی از خودش و دوومیدانی ایران است.
به گزارش تیتر اول به نقل از «خلیج فارس»؛ لیلا رجبی دارنده مدال نقره پرتاب وزنه در بازی های آسیایی اینچئون است که اولین مدال تاریخ دوومیدانی بانوان را هم کسب کرد، جمعه ساعت ۱۷ (به وقت تهران) کارش را در المپیک ریو با حضور در مرحله مقدماتی ماده پرتاب وزنه، آغاز می کند.
وی که زمانی در تیم ملی بلاروس عضویت داشت، سرانجام مسلمان شد و بعد از ازدواج با پیمان رجبی دوومیدانی کار سابق بوشهری تابعیت ایرانی گرفت و ادامه فعالیت حرفه ای در ورزش قهرمانی را زیر پرچم ایران دنبال می کند و اینک دومین تجربه حضور در المپیک را کسب می کند.
این دوومیدانی کار درباره آخرین وضعیت جسمانی و آمادگی اش به سایت “جی پلاس” گفته: تمرینهای خوبی را در تهران برگزار کردم و تمام تلاشم را انجام دادم تا بتوانم بدون وقفه و با شرایط خوب مسیر المپیک را سپری کنم. از زمانی که سهمیه را گرفتم برنامه ریزیهای لازم را برای کسب بهترین نتیجه در ریو داشته ام.
در ریو شانسی برای مدال ندارم
رجبی در پیش بینی از عملکردش در این بازی ها گفت: نمی توان گفت چه اتفاقی رخ میدهد اما من تمام تلاشم را انجام می دهم. کار خیلی سخت است. پیش از این در المپیک لندن هم بودم و می دانم که المپیک میدان دشواری است. تمام حریف ها با آمادگی کامل راهی این رقابتها شده اند و هیچ کس نمی خواهد به هیچ وجه اشتباه کند. کوچکترین اشتباه در المپیک می تواند باعث شود یک مدال از دست برود. من هم با وجود اینکه شانسی برای مدال ندارم اما تمام تلاشم را انجام می دهد تا بتوانم رکوردم را در این بازی ها ارتقا دهم و رکورد جدیدی را در پرتاب وزنه بانوان ایران ثبت کنم.
او درباره اردوی بلاروس و البته عدم حضور مربی اش در ریو نیز تصریح کرد: پیش از این قرار بود قبل از حضور در ریو به اردویی در بلاروس بروم اما این موضوع صورت نگرفت. دلایل نیامدن مربی ام به ریو و همراهی نکردن من را هم فقط فدراسیون می داند.
نمی توانم در ایران استعدادیابی کنم
رجبی در واکنش به اینکه زمانی از او خواسته شده بود تا در رشته دوومیدانی بانوان، در ایران استعدادیابی کند، گفت: در حال حاضر بیشتر وقتم را درگیر مسابقهها هستم و نمیتوانم به استعدادیابی بانوان ایران کمکی کنم. البته باید این موضوع را هم بگویم که تا الان استعداد خیلی خاصی را در پرتاب وزنه بانوان ندیدم. برای این کار باید زمان کافی را پشت سر بگذاریم تا به خوبی استعدادیابی انجام دهیم. کشورهایی مانند بلاروس، استعدادیابی را از مدارس آغاز میکنند و بعد از انتخاب آنها، این افراد راهی مدارس مخصوص میشوند تا زیر نظر فدراسیون باشند و به خوبی پرورش پیدا کنند. با این حال این نکته را هم باید در نظر گرفت که در بازیهای آسیایی اینچئون، دختران ورزشکار ایران ثابت کردند که پتانسیل خوبی دارند.
رجبی درباره محدودیتهای ورزش بانوان نیز اظهار کرد: ورزش بانوان با یک سری محدودیتهایی روبه روست؛ با این حال حدود هفت سالی می شود که این امکان برای بانوان بهتر شده است. با این وجود هنوز دوومیدانی به خوبی در ایران راه نیفتاده و این موضوع زمان بر است و احتیاج به زمان و هزینه زیادی دارد. برای مقابله با حریفان، باید امکانات خوب داشته باشیم. جوان گرایی و استعدادیابی برنامه خوبی است که باید در اجرای آن دقت کافی صورت بگیرد. ورزشکاران جوان می توانند در میادین بینالمللی به موفقیت برسند.
هیچ وقت فکر نمی کردم روزی در ایران زندگی خواهم کرد
این بانوی بلاروسی درباره آشنایی اش با پیمان رجبی و ازدواجش، بیان کرد: تیم ملی دوومیدانی ایران در بلاروس اردو زده بود و دراین اردو من و پیمان با هم آشنا شدیم. بعد از یک سال ونیم آشنایی تصمیم گرفتیم با هم ازدواج کنیم. او کمی زبان روسی می دانست و من هم کم کم زبان فارسی را یاد گرفتم؛ هر چند بعد از چند سال زندگی مشترک پیمان هنوز زبان روسی را کاملا یاد نگرفته است! زمانی که در بلاروس تحصیل می کردم درباره ایران اطلاعات و مطالبی در کتابهای درسی ما وجود داشت اما هیچ وقت فکر نمی کردم به ایران بیایم و در این کشور زندگی کنم. بعد از ازدواج، در شهر بوشهر ساکن شدیم اما به دلیل امکانات کم این شهر و آب و هوایش تصمیم گرفتیم به تهران بیاییم.
بخاطر ازدواج با یک ایرانی نبود که مسلمان شدم
لیلا رجبی درباره مسلمان شدنش نیز گفت: پیمان قبل از ازدواج همه چیز را برایم توضیح داده بود و من می دانستم که باید مسلمان شوم و حجاب را قبول کنم. با تحقیقات و مطالعاتی که انجام دادم این موضوع را قبول کردم. اینگونه نبود که فقط به خاطر ازدواج با پیمان که یک ایرانیِ مسلمان بود، مسلمان شده باشم چرا که من حق انتخاب داشتم و می توانستم بگویم به ایران نمی آیم و در همان بلاروس می مانم. خانواده ام هم درابتدا درباره این موضوع مخالفت هایی داشتند چراکه در برخی از کشورها درباره اسلام مطالب خوبی گفته نمی شود.
کمبود امکانات برایم سخت است نه حجاب
او با تاکید بر اینکه “برایش مسلمان شدن و داشتن حجاب سخت نبود و آنچه در ایران برایش سخت بوده صرفا امکانات ورزشیِ کم است، در این باره ادامه داد: در نتایج و عملکرد من تاثیر نداشت چرا که رشته من پرتابی است اما در برخی از رشته ها مثل دوهای سرعت روی رکوردها تاثیر میگذارد اما اینکه می گویند حجاب مانع پیشرفت است را قبول ندارم. بارها گفته ام که حجاب به هیچ وجه برای من محدودیت نیست و قطعا نمی تواند مانعی برای پیشرفتم در آینده باشد.